Za każdym razem, gdy specjalista rezygnuje z powodu wypalenia zawodowego, tracisz pieniądze. Wyczerpanie powoduje wysoką rotację specjalistów w klinikach weterynaryjnych zarówno w Europie, jak i w Stanach Zjednoczonych. Milionów utraconych z powodu przemęczenia zawodowego można uniknąć dzięki poprawie godzin pracy i nakładu pracy w lecznicach i szpitalach.
Jako kierownik albo właściciel lecznicy weterynaryjnej bądź szpitala doskonale znasz korzyści gospodarcze i kadrowe, jakie przynoszą specjaliści, którzy zyskali lojalność klientów, osiągnęli doskonałość w swojej dziedzinie i znają specyfikę pracy w danej lecznicy.
Mówimy tu o weterynarzach, personelu pielęgniarskim, a nawet pracownikach recepcji: gdy są dobrzy w tym, co robią, wszystko idzie gładko, klient jest zadowolony i codzienna rutyna, chociaż skomplikowana, jest łatwiejsza.
Zgadzamy się co do tego, prawda? Przypomnij sobie, kiedy X powiedział, że odchodzi z pracy, aby szukać czegoś spokojniejszego albo przemyśleć swoją przyszłość po urlopie zdrowotnym. Przypomnij sobie również, jak trudno było znaleźć zastępstwo i przeorganizować zmiany. Przypomnij sobie trudności z wybraniem właściwej osoby wśród wszystkich możliwych kandydatów, proces szkolenia w zakresie dynamiki lecznicy i programów komputerowych, zasad polityki firmy w zakresie obsługi klienta… i tak dalej; sam/sama wiesz najlepiej.
Jak rozpoznać, czy pracownik cierpi na wypalenie zawodowe?
Wypalenie zawodowe w firmie nie jest łatwe do rozpoznania. Osoba cierpiąca na wypalenie zawodowe nie wydaje się być taka sama, jak kiedyś. Może mieć ciągłe problemy z trawieniem, być drażliwa albo denerwować się z byle powodu, być zestresowana albo przygnębiona – a co gorsza może tracić zainteresowanie pracą i interakcjami z współpracownikami i klientami (albo robić to niechętnie). Może konieczne było zwolnienie doskonałego pracownika, któremu zmienił się charakter i na przykład stał się agresywny. Osoba taka mogła stać się źródłem zakłóceń w środowisku pracy albo zaniedbać swoje obowiązki. To wszystko może być winą wypalenia.
– Koszt gospodarczy wypalenia zawodowego
Gdy tracisz kogoś, kto pracował z Tobą przez lata, tracisz również doświadczenie tej osoby i umiejętności przywódcze.
Wykazano również, że osoba cierpiąca na wypalenie zawodowe może osiągnąć punkt stagnacji i brak zainteresowania pracą, co powoduje zwiększenie liczby błędów zawodowych. Jest to niepokojące w przypadku lekarzy albo techników weterynarii, gdyż na szali są tu zdrowie pacjentów i prestiż lecznicy.
Dlaczego tak często dochodzi do wypalenia zawodowego w sektorze weterynarii?
Badanie wykazało ciekawy fakt: lekarze weterynarii będący właścicielami lecznic i szpitali rzadziej odczuwali wypalenie zawodowe niż ich pracownicy, niezależnie od dodatkowej odpowiedzialności za zarządzanie firmą pod kątem gospodarczym. Uzasadnione wyjaśnienie było takie, że mieli oni zdolność do podejmowania decyzji w zakresie organizacji harmonogramu i nakładu pracy.
Często uważa się, że zdolność do radzenia sobie z wypaleniem zawodowym jest w naszych własnych rękach. Do pewnego stopnia jest to prawda. Możesz dowiedzieć się, jak lepiej organizować swój czas poza lecznicą, jak być bardziej wydajnym/wydajną w pracy, aby nie marnować czasu, jak odpoczywać i dobrze się odżywiać, jak się relaksować… i lista na tym się nie kończy.
Ale realia w sektorze są takie, jakie są: Jeżeli codziennie czeka na Ciebie 8–10 godzin pracy wykańczającej fizycznie, umysłowo i emocjonalnie, ostatecznie Twoje ciało i umysł powiedzą „dość”. Zacznie się zwolnienie lekarskie, a ostatecznie nastąpi rezygnacja z pracy i wypowiedzenie.
Jeżeli jesteś kierownikiem albo właścicielem lecznicy weterynaryjnej, rozwiązanie problemu wypalenia zawodowego leży w Twoich rękach
Wydaje się uzasadnione, że część odpowiedzialności leży w rękach kierowników i właścicieli lecznic weterynaryjnych i szpitali. Wdrażanie odpowiednich środków może zmniejszyć wypalenie zawodowe znacznie bardziej niż ludzie mogą to zrobić na własną rękę.
Pierwszym krokiem może być poprawa procedur związanych z komunikacją i pracą zespołową. Kluczowe jest, aby każdy czuł, że może swobodnie wyrażać swoje opinie bez obawy o możliwe negatywne konsekwencje. Komunikacja może prowadzić do ulepszeń, które ostatecznie przynoszą korzyści całemu zespołowi.
Celem jest osiągnięcie konsensusu na temat najlepszego sposobu pracy i przezwyciężenie codziennych problemów biznesowych. W ten sposób każda osoba czuje, że jej opinia jest wysłuchana i że może podejmować decyzje mające wpływ na jej życie.
Wykazano, że miejsca pracy, w których ludzie czują się psychologicznie bezpieczni powodują mniej stresu, mniej rotacji i mniej wypalenia zawodowego.
Neill C. et al. wskazują, że kroki podjęte przez sektor weterynarii w celu rozwiązania problemu wypalenia zawodowego będą wiązały się ze znacznie mniejszymi kosztami gospodarczymi niż samo wypalenie zawodowe.
Jeżeli chcesz ocenić poziom wypalenia i zmęczenia współczuciem w gabinecie weterynaryjnym, oto kilka testów od HappyVet Project.
Artykuły HVP, które mogą Cię zainteresować:
Coś jest nie tak… czy to może być wypalenie?
Narzędzia oceny zespołu zmęczenia współczuciem dla kierowników klinik weterynaryjnych
Wzmacnianie dobrej atmosfery w lecznicy: asertywni kierownicy, zgrane zespoły
Poprawa komfortu w przychodni ogranicza stres u pracowników
Wpływ oświetlenia i kolorów w lecznicy weterynaryjnej na nasz stan umysłu
Bibliografia
*The economic cost of Burnout in Veterinary Medicine. Neill, C, Hansen, C; Salois, M. Frontiers in Veterinary Medicine. 25 lutego 2022 r. Tom 9 – 2022
